زمانیکه در محلی که میتواند قطعاتی از یک سازه و یا هرچیز دیگری باشد عمل جوشکاری انجام میدهیم، برای کنترل دقیق محل قطعاتی که جوشکاری شده و برای مطمئن شدن از اینکه کار براساس استانداردها و اصولی انجام گردیده، باید یک سری بررسی هایی صورت پذیرد که همه اینها وظیفه بازرس جوش است و اصطلاحا به این کار بازرسی جوش اطلاق میکنیم. این مساله باید قبل، در حین و پس از اتمام جوشکاری تواما صورت پذیرد. برای انجام این کار روشهای گوناگونی وجود دارد و از ابزارهای متفاوتی بهره میبرند. در یک دسته بندی کلی روشهای بازرسی جوش به دو دسته مخرب و غیرمخرب دسته بندی میگردند که هر کدام ابزار مناسب خود را میطلبد. به طور کلی اقداماتی که قبل و در حین جوشکاری انجام میشود جنبه پیشگیرانه دارد تا شرایط مناسب برای انجام جوشکاری صحیح فراهم باشد و پس از اتمام کار هم بازرسیهای مخرب و غیر مخرب را داریم تا از صحت کار مطمئن گردیم.
آزمون های غیر مخرب (NDT) :
1- بازرسی چشمی(VT)
2- آزمون مایعات نافذ (PT)
3- آزمون مغناطیسی (MT)
4- آزمون اولتراسونیک (UT)
ابزار بازرسی غیرمخرب جوش میتواند شامل موارد ذیل باشد:
عیب یاب اولتراسونیک، ضخامت سنج اولتراسونیک، تجهیزات جریان گردابی(ادی کارنت)، ویدئوسکوپ و بورسکوپ، سختی سنج پرتابل، یوک و کویل مغناطیسی، پراب های اولتراسونیک و تست بلوک، چراغ ماوراء بنفش، اسپری MT و PT، گیج های جوشکاری، پیت گیج های عقربه ای و دیجیتال، آینه های بازرسی چراغ قوه و …. .
ب- تست های مخرب (DT) :
1- تست خمش
2- تست کشش
3- تست ضربه
4- تست شکست
اگر مایلید در مورد روشهای بازرسی جوش و ابزار آن بیشتر بدانید با ما همراه باشید.